Uroda

Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej - Przeczytaj pełny artykuł - Zobacz pełen artykuł - Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej - Odwiedź stronę internetową tutaj - Przeczytaj pełną wersję tutajsię więcej - Kliknij, aby zobaczyć - Odwiedź stronę internetową - Więcej informacji tutaj - Zobacz szczegóły
Chemonukleoliza 24 maja 2014, Doktor No comments Wyciąg z rośliny papaya, powszechnie używany w przemyśle mięsnym do zmiękczania mięsa, od dawna był stosowany przez znachorów w leczeniu wielu stanów chorobowych – od zapalenia wątroby do rzeżączki. Do leczenia bólów krzyża enzym papaya wprowadził amerykański ortopeda, Lyman Smith, w latach sześćdziesiątych. W doświadczeniach na królikach stwierdził on, że wstrzykiwanie papainy (wyciąg z papaya) rozpuszczało jądro miażdżyste, w wyniku czego dochodziło do kurczenia się krążka międzykręgowego. Z patentu Smitha skorzystała firma Baxter Travenol Laboratories, w której z papainy wyekstrahowano inny enzym, chymopapainę, o wiele skuteczniejszy w działaniu i mniej toksyczny. Enzym otrzymał fabryczną nazwę Disease i w 1963 roku został zatwierdzony przez U.S. Food and Drug Administration. Po kilkunastu latach stosowania enzymu okazało się jednak, że jego działanie lecznicze ma zbliżoną wartość do placebo. W wyniku tego w 1975 roku firma Baxter Travenol zaprzestała dalszej produkcji enzymu, a wobec niespełnienia określonych wymogów badawczych stosowanie chymopapainy w USA zostało zabronione. Chymopapaina jest nadal stosowana w Kanadzie, skąd pochodzi wiele pochlebnych o niej opinii. Niestety są to opinie pacjentów, a nie specjalistów. Mc Cullogh, który jest entuzjastą tej metody, twierdzi, że chemonukleoliza stanowi wysoce użyteczną metodę leczenia chorych z rwą kulszową w przebiegu tyłoprzemieszczenia jądra miażdżystego. Zwraca on jednak uwagę na to, że ponieważ chymopapaina działa na proteogli- kany jądra miażdżystego, chemonukleoliza jest bezskuteczna w innych przypadkach, np. przy ucisku korzenia z powodu zwężenia bocznych zachyłków kanału kręgowego. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, przy czym może być przeprowadzony nawet ambulatoryjnie. Po operacji chory zostaje unieruchomiony w gorsecie na okres 2-6 tygodni. Ryzyko operacji, pomijając uczulenie na chymopapainę, wiąże się głównie z błędnym wprowadzeniem środka, np. do przestrzeni podpajęczynówkowej. Autor tą metodą uzyskuje 70-80% wyników korzystnych. Zwiększenie się wrażliwości ośrodka oddechowego 19 lutego 2014, Doktor No comments Zwiększenie się wrażliwości ośrodka oddechowego występuje fizjologicznie w stanach emocjonalnych. Przyczyną patologicznego pobudzenia ośrodka oddechowego może być zakwaszenie krwi (kwasica) lub podanie leków pobudzających ośrodkowy układ nerwowy (analeptyki). Odróżniamy kwasicę gazową spowodowaną nagromadzeniem się dwutlenku węgla we krwi i kwasicę’ niegazową, wywołaną przez gromadzące się nielotne produkty kwaśne. Kwasica gazowa występuje np. w chorobach płuc, gdy część tkanki płucnej jest wyłączona z oddychania oraz w niedomodze serca prawego. Kwasica niegazowa występuje w ciężkiej pracy fizycznej, w gorączce, cukrzycy, chorobach nerek, głodzeniu i ciąży.